مقالات مهندسی پزشکی ، برق ، الکترونیک ،علوم پایه ، علوم آزمایشگاهی ، پزشکی،روانشناسی

شما باید یک‌ محیط‌ تمیز و راحت‌ برای‌ زایمان‌ آماده‌ کنید (مبحث‌ « زایمان‌: مرحله‌ اول‌ » را ببینید). همچنین‌ باید اقداماتی‌ را برای‌ حفظ‌ بهداشت‌ و پیشگیری‌ از عفونت‌ به‌ کار ببرید.

تعداد افراد حاضر در محل‌ زایمان‌ باید حداقل‌ باشد اما فردی‌ را که‌ مادر تمایل‌ به‌ حضور او دارد، خارج‌ نکنید. می‌توانید از یک‌ دوست‌ یا خویشاوند مؤنث‌ کمک‌ بگیرید.

زایمان‌ معمولاً به‌طور طبیعی‌ روی‌ می‌دهد. با این‌ حال‌، مسؤولیت‌ شما به‌ عنوان‌ یک‌ ارایه‌کننده‌ کمک‌های‌ اولیه‌، حفظ‌ راحتی‌ نوزاد و حفاظت‌ از او پس‌ از تولد است‌.

پیشگیری‌ از عفونت‌

حفظ‌ بهداشت‌ مناسب‌، قبل‌ و حین‌ زایمان‌، به‌منظور کاهش‌ خطر تماس‌ با عفونت‌ در مادر، نوزاد و خودتان‌، بسیار پراهمیت‌ است‌. در صورت‌ امکان‌، احتیاطات‌ زیر را باید رعایت‌ کرد:

- افراد مبتلا به‌ گلودرد، سرماخوردگی‌ یا سایر بیماری‌های‌ عفونی‌ را کاملاً از محل‌ دور کنید.

- ماسک‌ بزنید تا دهان‌ و بینی‌تان‌ پوشیده‌ باشد. اگر ماسک‌ در اختیار ندارید، می‌توانید با بستن‌ تکه‌ای‌ از یک‌ پارچه‌ تمیز (مثلاً یک‌ دستمال‌ تمیز یا یک‌ باند مثلثی‌ تا شده‌) روی‌ صورت‌ خود، یک‌ ماسک‌ موقت‌ بسازید.

- اگر کت‌ به‌ تن‌ دارید، آن‌ را درآورید. آستین‌های‌ بلند (لباس‌ خود) را به‌ بالا تا بزنید. در صورت‌ امکان‌، برای‌ پوشاندن‌ لباس‌های‌ خود، یک‌ پیشبند پلاستیکی‌ بپوشید.

- به‌ مدت‌ 5 دقیقه‌، دست‌ها و ساعدهای‌ خود را بشویید و ناخن‌هایتان‌ را به‌طور کامل‌ بسایید و شستشو دهید.

- در صورت‌ دسترسی‌ از دستکش‌ یکبار مصرف‌ استفاده‌ کنید.

- پس‌ از تولد نوزاد، مجدداً دست‌های‌ خود را بشویید.

تشخیص‌

مادر تمایل‌ به‌ زور زدن‌ دارد.

- انقباضات‌ قوی‌ و مکرر ناشی‌ از فعالیت‌ رحم‌

- احساس‌ سوزش‌ یا سوختگی‌ در مهبل‌ در اثر کشیدگی‌ دیواره‌ آن‌

- ظاهر شدن‌ سر نوزاد در دهانه‌ مهبل‌

- زایمان‌ سریع‌ بدن‌ نوزاد

اهداف‌

اطمینان‌ حاصل‌ کردن‌ از آسایش‌ مادر

پیشگیری‌ از عفونت‌ در مادر، نوزاد و خودتان‌

مراقبت‌ از نوزاد طی‌ زایمان‌ و پس‌ از آن‌

احتیاط‌!

مادر را از خوردن‌ منع‌ کنید چون‌ خطر استفراغ‌ وجود دارد. اگر تشنه‌ است‌، اجازه‌ دهید چند جرعه‌ آب‌ بنوشد.

- سر یا شانه‌های‌ نوزاد را طی‌ زایمان‌ نکشید.

- از بریدن‌ یا کشیدن‌ بند ناف‌ خودداری‌ کنید.

- به‌ (پشت‌) نوزاد ضربه‌ نزنید.

1) به‌ منظور گرم‌ کردن‌ و جذب‌ مایعات‌ بدن‌، زیر مادر را با یک‌ ورقه‌ پلاستیکی‌، روزنامه‌ یا چند حوله‌ بپوشانید.

2) به‌ مادر کمک‌ کنید تا در وضعیت‌ راحتی‌ قرار بگیرد؛ وضعیت‌ نیمه‌نشسته‌ که‌ زانوها بالا آمده‌ باشند، می‌تواند بهترین‌ حالت‌ باشد. دقت‌ کنید که‌ پشت‌ و شانه‌های‌ مادر، تکیه‌ مناسبی‌ داشته‌ باشند.

3) اطمینان‌ حاصل‌ کنید که‌ ماما یا پزشک‌ در راه‌ است‌. اگر با مرکز آمبولانس‌ تماس‌ گرفته‌ شده‌ است‌، کنترل‌ کنید که‌ تمام‌ جزییات‌ مهم‌ (مثل‌ تاریخ‌ موردانتظار برای‌ زایمان‌، هرگونه‌ نیاز طبی‌ و نام‌ بیمارستانی‌ که‌ مادر قصد دارد در آنجا زایمان‌ کند) به‌ خدمات‌ آمبولانس‌ منتقل‌ شده‌ باشد.

4) کنترل‌ کنید که‌ مادر تمام‌ لباس‌هایی‌ را که‌ ممکن‌ است‌ با زایمان‌ تداخل‌ کنند، درآورده‌ باشد. در صورتی‌ که‌ مادر ترجیح‌ می‌دهد قسمت‌ پایین‌ بدن‌ او پوشیده‌ باشد، این‌ کار را با یک‌ ملحفه‌ یا پتو انجام‌ دهید.

5) طی‌ هر انقباض‌، موقعیت‌ سر نوزاد را بررسی‌ کنید.

6) پس‌ از ظاهر شدن‌ عریض‌ترین‌ قسمت‌ سر نوزاد در دهانه‌ مهبل‌، به‌ مادر توصیه‌ کنید که‌ زور زدن‌ را متوقف‌ کند و شروع‌ به‌ نفس‌ زدن‌ کند.

7) اگر پرده‌ای‌ روی‌ صورت‌ نوزاد را پوشانده‌ است‌، با ملایمت‌ آن‌ را کنار بزنید تا او بتواند به‌طور طبیعی‌ تنفس‌ کند.

8) شانه‌های‌ کودک‌ به‌ زودی‌ ظاهر خواهند شد. اجازه‌ بدهید نوزاد به‌طور طبیعی‌ خارج‌ شود. این‌ عمل‌، سریع‌ انجام‌ می‌شود و باید آماده‌ گرفتن‌ کودک‌ باشید.

9) نوزاد را از دهانه‌ مهبل‌ بیرون‌ بیاورید. نوزاد را با دقت‌ جابه‌جا کنید چون‌ نوزادان‌ بسیار لغزنده‌ هستند. نوزاد را به‌ مادر بدهید و او را روی‌ شکم‌ مادر قرار دهید.

هشدار!

اگر بند ناف‌ به‌ دور گردن‌ نوزاد پیچ‌ خورده‌ است‌، ابتدا باید بررسی‌ کنید که‌ آیا شل‌ است‌ یا خیر. سپس‌، با دقت‌ بند ناف‌ را از روی‌ سر کنار بزنید تا نوزاد را در برابر خفگی‌ محافظت‌ کنید.

10) احتمالاً در این‌ لحظه‌، نوزاد گریه‌ را آغاز می‌کند. اگر این‌ اتفاق‌ رخ‌ نداد، باید راه‌ تنفسی‌، تنفس‌ و گردش‌ خون‌ را کنترل‌ کنید؛ آماده‌ باشید تا در صورت‌ لزوم‌، احیای‌ تنفسی‌ و ماساژ قفسه‌ سینه‌ را آغاز کنید (مبحث‌ « شیرخوار بی‌هوش‌ » را ببینید).

11) نوزاد را با یک‌ پارچه‌ تمیز خشک‌ کنید و در یک‌ پتو یا پارچه‌ دیگر بپیچید و او را به‌ مادر برگردانید. وقتی‌ می‌خواهید کودک‌ را پایین‌ بگذارید، وی‌ را روی‌ یک‌ سمت‌ بدن‌ قرار دهید تا هرگونه‌ مایع‌ یا مخاط‌ بتواند به‌ راحتی‌ از بینی‌ یا دهان‌ او تخلیه‌ شود.

اگرچه‌ اکثر زنان‌ باردار نسبت‌ به‌ آنچه‌ که‌ طی‌ زایمان‌ روی‌ می‌دهد آگاهی‌ دارند، زنانی‌ که‌ به‌طور غیرمنتظره‌ دچار دردهای‌ زایمانی‌ می‌شوند، ممکن‌ است‌ بسیار مضطرب‌ شوند.

اطمینان‌ خاطر دادن‌ به‌ چنین‌ فردی‌، ضروری‌ است‌؛ در این‌ صورت‌ او از توانایی‌ بیشتری‌ برای‌ یادآوری‌ روش‌های‌ تحمل‌ که‌ قبلاً آموخته‌ است‌، برخوردار خواهد بود.

اگر تصور شما بر این‌ است‌ که‌ کودک‌ قبل‌ از فراخوانی‌ نیروهای‌ امدادی‌ دیگر متولد خواهد شد، سعی‌ کنید چند قلم‌ از تجهیزات‌ لازم‌ برای‌ تولد را جمع‌آوری‌ کنید: دستکش‌ یکبار مصرف‌، ماسک‌ به‌ منظور پوشاندن‌ دهان‌ و بینی‌ خود (می‌توان‌ از یک‌ دستمال‌ یا وسیله‌ مشابه‌ استفاده‌ کرد)، یک‌ ورقه‌ پلاستیکی‌، یک‌ کاسه‌ آب‌ داغ‌ برای‌ شستشو، چند نوار بهداشتی‌، چند حوله‌ تمیز و گرم‌ و یک‌ پتو.

تشخیص‌

ممکن‌ است‌ موارد زیر وجود داشته‌ باشند:

- انقباضات‌ که‌ در فواصل‌ زمانی‌ رخ‌ می‌دهند که‌ به‌ تدریج‌ کوتاه‌تر می‌شود.

- ترشح‌ محتوی‌ خون‌ در زمان‌ خروج‌ توپی‌ مخاطی‌ («نمایش‌»).

- ترشح‌ مایع‌ زلال‌ (مایع‌ آمینوتیک‌). این‌ حالت‌ تحت‌ عنوان‌ «پاره‌ شدن‌ (کیسه‌) آب‌» معروف‌ است‌؛ مایع‌ ممکن‌ است‌ به‌ صورت‌ قطره‌قطره‌ یا در حجم‌ زیاد از مهبل‌ خارج‌ شود (بسته‌ به‌ موقعیت‌ نوزاد).

اهداف‌

درخواست‌ کمک‌ پزشکی‌ یا فراهم‌ کردن‌ شرایط‌ انتقال‌ مادر به‌ بیمارستان‌

اطمینان‌ خاطر دادن‌ به‌ مادر و فراهم‌ کردن‌ شرایط‌ آرامش‌ او

1) یک‌ پزشک‌ یا یک‌ ماما را فرا بخوانید. اگر فاصله‌ بین‌ انقباضات‌ به‌ سرعت‌ در حال‌ کاهش‌ است‌ یا فاصله‌ بیمارستان‌ تا محل‌ زیاد است‌ و نمی‌توان‌ فوراً به‌ آن‌ دسترسی‌ پیدا کرد، با مرکز اورژانس‌ تماس‌ بگیرید و آمبولانس‌ درخواست‌ کنید. تمام‌ اطلاعات‌ اثرگذار بر روی‌ زایمان‌ و تمام‌ جزییات‌ مکانی‌ را که‌ مادر قصد دارد در آنجا وضع‌ حمل‌ کند را به‌ افسر کنترل‌ بازگو کنید.

2) به‌ مادر کمک‌ کنید تا در وضعیتی‌ که‌ آرامش‌ بیشتری‌ دارد، بنشینید یا روی‌ کف‌ اتاق‌ دراز بکشد. در صورت‌ لزوم‌، برای‌ نگه‌ داشتن‌ بدن‌ او، چند بالش‌ یا بالشتک‌ روی‌ کف‌ اتاق‌ قرار دهید.

3) خونسرد باشید و مادر را تشویق‌ کنید که‌ برای‌ تحمل‌ درد، نفس‌ عمیق‌ بکشد یا هر روش‌ دیگری‌ را که‌ ترجیح‌ می‌دهد به‌ کار ببرد. ماساژ دادن‌ کمر مادر می‌تواند فایده‌بخش‌ باشد.

اهداف‌

مهار خونریزی‌ بدون‌ فشار دادن‌ جسم‌ خارجی‌ به‌ داخل‌ زخم‌.

به‌ حداقل‌ رساندن‌ خطر عفونت‌.

در صورت‌ لزوم‌، فراهم‌ کردن‌ شرایط‌ انتقال‌ به‌ بیمارستان‌.

1) در صورت‌ امکان‌، دستکش‌ یکبار مصرف‌ بپوشید. با اعمال‌ فشار در دو سمت‌ جسم‌ خارجی‌ و بلند کردن‌ قسمت‌ آسیب‌ دیده‌ تا بالاتر از سطح‌ قلب‌، خونریزی‌ را مهار کنید.

2) روی‌ زخم‌ را باگاز بپوشانید تا خطر عفونت‌ به‌ حداقل‌ برسد.

احتیاط‌!

همیشه‌ در مورد واکسیناسیون‌ علیه‌ کزاز سوال‌ کنید. در موارد زیر، کمک‌ پزشکی‌ درخواست‌ کنید:

مصدوم‌ در مورد زمان‌ و تعداد تزریقاتی‌ که‌ دریافت‌ کرده‌ است‌ مطمئن‌ نیست‌.

از آخرین‌ واکسنی‌ که‌ به‌ مصدوم‌ تزریق‌ شده‌، بیشتر از 10 سال‌ می‌گذرد.

3) بالشتک‌هایی‌ در اطراف‌ شی‌ بسازید تا بتوانید بدون‌ اعمال‌ فشار بر آن‌، زخم‌ را باند پیچی‌ کنید. با دقت‌ بالشتک‌ها را در محل‌ خود نگه‌ دارید تا باند پیچی‌ خاتمه‌ پیدا کند.

4) درصورت‌ لزوم‌، شرایط‌ بردن‌ یا فرستادن‌ مصدوم‌ به‌ بیمارستان‌ را مهیا کنید.

مورد خاص‌

اجسام‌ بزرگ‌

اگر جسم‌ خارجی‌ آن‌ قدر بزرگ‌ است‌ که‌ نمی‌توانید بالشتک‌های‌ بلندی‌ را برای‌ کاهش‌ فشار روی‌ جسم‌ تعبیه‌ کنید، باند پیچی‌ را در اطراف‌ جسم‌ انجام‌ دهید.

تشخیص‌

ممکن‌ است‌ موارد زیر وجود داشته‌ باشند:

تاری‌ دید

درد و احساس‌ ناراحتی‌

قرمزی‌ چشم‌ و اشک‌ ریزش‌

پلک‌ها در حالت‌ اسپاسم‌ به‌ بالا کشیده‌ شده‌اند.

اهداف‌

پیشگیری‌ از وارد آمدن‌ آسیب‌ به‌ چشم‌

احتیاط‌!

به‌ اشیایی‌ که‌ به‌ چشم‌ چسبیده‌اند یا به‌ داخل‌ کره‌ چشم‌ فرورفته‌اند ویا روی‌ قسمت‌ رنگی‌ چشم‌ قرار گرفته‌اند، دست‌ نزنید. چشم‌ را بپوشانید و مصدوم‌ را به‌ بیمارستان‌ منتقل‌ کنید

1 به‌ مصدوم‌ توصیه‌ کنید که‌ رو به‌ نور بنشیند؛ به‌ او بگویید که‌ چشم‌های‌ خود را نمالد.

2 پشت‌ مصدوم‌ بایستید. به‌ کمک‌ یک‌ انگشت‌ و شست‌ خود، پلک‌های‌ او را به‌ آرامی‌ از هم‌ جدا کنید. تمام‌ قسمت‌های‌ چشم‌ او را معاینه‌ کنید.

3 اگر می‌توانید یک‌ جسم‌ خارجی‌ را روی‌ سفیدی‌ چشم‌ ببینید، با ریختن‌ آب‌ تمیز به‌ کمک‌ یک‌ لیوان‌ یا با استفاده‌ از یک‌ داروی‌ شستشوی‌ چشم‌ استریل‌، جسم‌ را خارج‌ کنید.

4 اگر اقدامات‌ فوق‌ بی‌ نتیجه‌ بود، با استفاده‌ از یک‌ سواب‌ نم‌دار یا گوشه‌ نم‌ دار دستمال‌ کاغذی‌ (یا یک‌ دستمال‌ تمیز)، جسم‌ را به‌ خارج‌ بکشید. اگر باز هم‌ نتوانستید شی‌ء را خارج‌ کنید، با یک‌ پزشک‌ تماس‌ بگیرید.

مورد خاص‌

جسم‌ درزیر پلک‌

از مصدوم‌ بخواهید که‌ مژه‌های‌ خود را بگیرد و پلک‌ بالایی‌ را روی‌ پلک‌ پایینی‌ بکشد. پلک‌ زدن‌ زیر ریزش‌ آب‌ نیز ممکن‌ است‌ جسم‌ را به‌ سمت‌ خارج‌ حرکت‌ دهد.

اهداف‌

پیشگیری‌ از وارد شدن‌ آسیب‌ به‌ گوش‌

خارج‌ کردن‌ حشره‌ گیر افتاده‌ (اگر در حال‌ حرکت‌ است‌).

فراهم‌ کردن‌ شرایط‌ انتقال‌ به‌ بیمارستان‌ در مواردی‌ که‌ جسم‌ خارجی‌ در داخل‌ گوش‌گیر افتاده‌ است‌.

1) شرایط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بیمارستان‌ را در اسرع‌ وقت‌ مهیاکنید. سعی‌ نکنید خودتان‌ اقدام‌ به‌ خارج‌ کردن‌ جسم‌ خارجی‌ گیر افتاده‌ کنید.

2) در طول‌ مسیر انتقال‌ به‌ بیمارستان‌ یا در زمانی‌ که‌ منتظر ورود نیروهای‌ امداد طبی‌ هستید، به‌ مصدوم‌ اطمینان‌ خاطر بدهید.

احتیاط‌!

سعی‌ نکنید جسم‌ خارجی‌ گیر افتاده‌ در گوش‌ را خارج‌ کنید. ممکن‌ است‌ آسیب‌ جدی‌ (به‌ گوش‌) وارد کنید یا حتی‌ جسم‌ خارجی‌ را بیش‌ از پیش‌ به‌ داخل‌ راه‌ تنفسی‌ فرو کنید.

مورد خاص

حشره در داخل گوش به مصدوم اطمینان خاطر بدهید و از او بخواهید که بنشیند. با استفاده از آب ولرم، گوش را با ملایمت شستشو دهید تا حشره به بیرون شناور شود. اگر با این عمل حشره از گوش خارج نشد، مصدوم را به بیمارستان منتقل کنید.