مقالات مهندسی پزشکی ، برق ، الکترونیک ،علوم پایه ، علوم آزمایشگاهی ، پزشکی،روانشناسی

نویسنده : شهرام قاسمی
ارسال شده در: بیوشیمی ، تجهیزات پزشکی ،



دیدگاه ها : نظرات
برچسب ها: خطا های آزمایشگاهی در آزمایش ادرار ، علل تغییر PH افزایش کاذب : غذاهای گیاهی ، نارسائی مزمن کلیوی ، عفونت های ادراری ، ماندن ادرار ، مصرف زیاد مایعات ، بیماری های تنفسی همراه با هیپرونتیلاسیون کاهش کاذب : غذای گوشتی ، دیابت ، مصرف ویتامین C ، گرسنگی ، دهیدارسیون ، بیماری تنفسی همراه با احتباس گاز CO2 علل تغییر در پروتئین (با نوار) افزایش کاذب : ادرار شدیدا قلیایی ، ادرار کهنه کاهش کاذب : پروتئینی غیر آلبومینی ، غلظت بالای نمک نکته : نوارهای ادرار فقط پروتئین آلبومین را تشخیص می دهند . علل تغییر در پروتئین (روش سولفوسالسیلیک اسید SSA) افزایش کاذب : مواد رادیو گرافی ، ادرار کدر سانتریفیوژ نشده کاهش کاذب : ادرار شدیدا قلیای علل تغییر در گلوکز افزایش کاذب : آلودگی با هیپوکلریت سدیم ، کاهش وزن مخصوص ، نوار ادرار رها شده در اطاق کاهش کاذب : ویتامین c ، فلورید سدیم ، دمای یخچالی ادرار علل تغیر در کتون بادی ها افزایش کاذب : لوودوپا ، گروه سولفیدریل کاهش کاذب : نگهداری نامناسب نمونه و نوار ادرار علل تغییر در هم افزایش کاذب : مواد اکسیدان ، میکروب پراکسیداز مثبت کاهش کاذب : ویتامین ث ، نیتریت خیلی بالا ، وزن مخصوص و پروتئین خیلی زیاد (مهار لیز) ، مرکاپتوپریل (ضد فشار خون) علل تغییر در نیترات افزایش کاذب : فنازوپریدین ، آلودگی خارجی کاهش کاذب : نیترات ناکافی ، زمان ناکافی ، ویتامین ث زیاد ، اسدیته کم ، اوروبیلینوژن ، باکتری مبدل نیترات به نیتروژن علل تغییر در لکوسیت استراز افزایش کاذب : هیپوکلریت سدیم ، تریکوموناس ، ائوزینوفیل کاهش کاذب : افزایش قند ، ویتامین ث ، وزن مخصوص زیاد ، دیگر پیگمانهای صفراوی ، ایندول کاهش کاذب :تبدیل به بیلیوردین ، نیتریت زیاد علل تغییر در اروبیلینوژن افزایش کاذب :ادرار شدیدا قلیایی ، آسیب کبدی ، هپاتیت کبدی ویرال ، تب ، آنمی همولیتیک ، خونریزی بافتی کاهش کاذب : ادرار شدیدا اسیدی ، آنتی بیوتیک تراپی وسیع الطیف ،
آخرین ویرایش: - -

نویسنده : شهرام قاسمی
ارسال شده در: بیوشیمی ، مقالات علمی آموزشی ، تجهیزات پزشکی ،

کربوهیدارت ها شامل قند (sugar)و نشاسته (starch) است که به طور وسیعی در ساختمان حیوانات و گیاهان وجود دارد . این پلی مرهای نقش های مختلفی در بدن بر عهده دارند . برای نمونه : در ساختمان RNA و DNA شرکت دارند (قند های ریبوز و داکسی ریبوز) ، انرژی برای بدن فراهم می آورند (گلوکز) . گلوکز از شکسته شدن کربوهیدارت ها در رژیم غذایی (سبزیجات ، نشاسته ، گندم و...) ویا ذخیره بدن (گلیکوژن) به دست میاید هم چنین گلوکز بدن از طریق سنتز درونی از پروتئین ها و گلیسرول هم حاصل می شود . زمانی که انرژی در بدن افزایش یابد به ترتیب ، انرژی (گلوکز) به گلیکوژن و چربی در بافت های چربی ، در کبد و یا عضلات تبدیل و ذخیره می شود . زمانی که انرژی مصرفی بیشتر از کالری دریافتی است در این حالت گلوکز اندوژن تغییر شکل پیدا می کند یعنی شکل ذخیره ان به صورت کربوهیدراتی و یا غیر کربوهیدارتی (آمینو اسید ، لاکتات ، گلیسرول) می شکند .

انسولین ، گلیکوژن و اپی نفرین ، غلظت گلوکز (glucose)را در خون در فاضله زمانی نسبتا کم و تحت شرایط گوناگون  حفظ می کنند . (تغذیه، گرسنگی یا روزه ، ورزش های سنگین) . اندازه گیری گلوکز خون یکی از مهمترین و رایجترین آزمایش ها در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی است که توسط آزمایشگاه بیوشیمی انجام می شود . بیماری شایعی که به خاطر نقص در متابولیسم کربوهیدارت ها اتفاق می افتد افزایش مقدار گلوکز خون به علت دیابت ملیتوس که حدود 8 % مردم آمریکا را درگیر کرده است ُ می باشد  . بروز هیپوگلایسمیا (کاهش میزان گلوکز خون) ناشناخته است اما به طور قابل ملاحظه ای میزان شیوع ان ، کمتر است .

بررسی کربوهیدارت ها از نظر شیمی

• کربوهیدرات های مشتقات آلدهیدی و یا کتونی الکل های پل هیدروکسی (بیشتر از یک واحد گروه OH دارند ) هستند و یا ترکیباتی که با هیدرولیز چنین موادی را تولید می کنند .

مونوساکارید ها (Monosaccharides)

یک مونوساکارید ، یک قند ساده ای است که از یک آلدهید و یا کتون پل هیدروکسی تشکیل شده است که نمی تواند به واحد های ساده تری هیدرولیز شود . ستون فقرات این قند ها (backbone)   از تعدادی مولکول کربن ساخته شده است . قندها شامل سه ، چهار ، پنج ، شش و هفت کربن به نام ها تریوز ، تتروز ، پنتوز ، هگزوز و هپتوز هستند . یکی از اتم های کربن ها دارای پیوند دو گانه با اکسیژن به فرم کربونیل دارد . در یک آلدهید گروه کربونیل در انتهای زنجیره کربنی است و اگر کربونیل انتهای در سایر قسمتهای زنجیره کربنی قرار بگیرد کتون را ایجاد می کند . ساده ترین کربوهیدرات ها گلیسرول آلدهید است که مشتق الدهیدی اتیلن گلیکول است . مشتق الدهیدی و کتونی گلیسرول به ترتیب ، گلیسرآلدهید و دی هیدروکسی استون است . مونوساکارید های آلدهیدی و کتونی را آلدوز و کتوز هم نام می برند . ترکیباتی که در ساختمان یکسان ولی در شکل فضایی متفاوت هستند "استرئوایزومر" می گویند. کربن ها در زنجیره اصلی (نه شاخه دار) بر اساس شماره از 1 تا 6 شماره گذاری می شوند . برای تعیین قند L یا D باید به گروه هیدروکسیل آخرین کربن متصل به گروه CH₂OH دقت کرد . نوع D یا L بودن قند ها به کربن ناقرینه انها مربوط می شود . طبق قرار داد ، زمانی که گروه هیدروکسی در سمت راست قرار بگیرد ان قند را D واگر در سمت چپ قرار بگیرد قند را L می نامیم . بیشتر قند ها موجود در ساختار بدن ما از نوع L هستند . ساختار های دیگری در کربوهیدارت ها وجود دارد که باپیوند گروه های هیدروکسیل به زنجیره کربن ارتباط دارد . 

کربوهیدارت های دو و سه کربنه

قند های شش کربنه

فرمول برای گلوکز را در هر دو حالت الدهیدی و انولی میتوان نوشت ، یکی واکنش که دارای عمر کمتری است . شیفت به انیون انول ، در محیط قلیایی انجام می گیرد .

حضور پیوند های دو گانه و یا بار منفی در آنیون انول گلوکز ، گلوکز را به ماده ای فعال از نظر احیا کنندگی تبدیل می کند بنابراین گلوکز ،  توسط مواد فعال اکسید کننده مانند کوپریک ، فریک و سایر یون ها اکسید می شود . گلوکز در محلول گرم قلیایی ، یون های کوپریک را به یون های کوپروس احیا می کند . تغییر رنگ به عنوان یک اندیکاتور فرضی برای حضور گلوکز در نمونه استفاده می شود و سالیان زیادی است که از این روش برای اندازه گیری گلوکز خون و ادرار استفاده می شود . قندهای دیگر هم می توانند مس را احیا کنند به این قند ها "قند های احیا کننده" می گویند.

گروه آلدهیدی با هیدروکسیل کربن شماره پنج واکنش می دهد و ساختار حلقوی متقارن را ایجاد می کند که توسط فرمول هاورس به تصویر کشیده می شود . در این فرم ، حلقه به صورت عمود بر صفحه ای در نظر گرفته می شود به طوری که خطوط پر رنگ در طرف خواننده قرار دارد .گروه هیدروکسیل در وضعیت 1 ، ممکن است در زیر صفحه (شکل آلفا) و یا در بالای صفحه (شکل بتا) باشد .  شش عضو یک قند حلقوی ، 5 کربن و یک اتم اکسیژن است که به صورت فرم پیران هستند که به انها پیرانوز می گویند . زمانی که حلقه قند از شش عضو به پنج عضو  کاهش یابد – یعنی 4 کربن و یک اکسیژن – در این صورت فرم حلقوی قند را فوارن و قند حاصل را فورانوز می گویند . فروکتوز در هر دو شکل نمایش داده می شود . فروکتوپیرانوز در شکل قند های ساده است و فروکتوفورانوز در زمان تشکیل دی ساکارید ها و یا پلی ساکارید ها از فروکتوز دیده می شود مانند : ساکاروز و اینولین

دی ساکارید ها (Disaccharides)

دو مولکول مونوساکارید توسط پیوند O گلیکوزیدی با هم ترکیب می شوند و یک مولکول آب از دست داده و به دی ساکارید تبدیل می شوند . پیوند های شیمیایی بین دو قند ، همیشه گروه آلدهیدی و یا کتونی یک مونوساکارید با یه گروه الکلی (مالتوز) و یا گروه کتونی و یا آلدهیدی مونوساکارید دیگری (سوکوروز) را درگیر می کند . دی ساکارید های رایج به شکل زیر هستند :

• ساکاروز : گلوکز + فروکتوز
• لاکتوز : گالاکتوز + گلوکز
• مالتوز: گلوکز + گلوکز

فرمول هاورس برای قند ها

اگر پیوند بین دو مونوساکارید بین گروه آلدهیدی و یا کتونی یک مونوساکارید و گروه هیدروکسیل مونوساکارید دیگر باشد (مانند مالتوز و لاکتوز) در این حالت ، گروه آلدهیدی و کتونی بالقوه در مونوساکارید دوم باقی می ماند . گلوکز دوم باقی مانده می تواند اکسید شود و فرم های الفا و یا بتای پیرانوزی را ایجاد کند . بنابراین دی ساکارید یک قند احیا کننده است اما قدرت کاهندگی ان حدود 40 % دو مونوساکاریدی است که برای تشکیل دی ساکارید دور هم جمع شده اند . همچنین اگر پیوند بین دو مونوساکارید گروه آلدهیدی و کتونی هر دو مونوساکارید را درگیر کند (ساکاروز) یک دی ساکارید غیر احیا کنده حاصل می شود چون بر خلاف بالایی دارای گروه آلدهید و یا کتونی آزاد نیست .

فرمول ساختاری دی ساکارید ها

پلی ساکارید (Polysaccharides)

پیوند چندین مولکول مونوساکارید باعث تولید پلی ساکارید ها می شود . بزرگترین منبع ذخیره ای کربوهیدارت ها در بدن جانوران گلیکوژن و گیاهان نشاسته است که هر دوی آنها به صورت گرانول در داخل سلول ها وجود دارند . پلی ساکارید ها ممکن است در کار های ساختمانی هم شرکت کنند . سلولز توسط سلولهای گیاهی استفاده می شود در حالی که کیتین در دیواره خارجی بند پایان(حشرات و سخت پوستان) دیده می شود .

نشاسته و گلیکوژن - Starch and Glycogen  

نشاسته مخلوط دو شکل این ترکیب ، یعنی امیلاز و آمیلوپکتین است . آمیلاز از یک رشته غیر منشعب مولکول های گلوکز تشکیل شده است که توسط پیوند آلفا 1-4 به هم متصل شده اند به طوری که تنها گروه آلدهیدی اخرین گلوکز آزاد است . در آمیلوپکتین بیشتر پیوند ها بین گلوکز آلفا 1-4 است اما تعدادی پیوند آلفا 1 – 6 هم در انشعابات وجود دارد . این انشعابات بین 24 تا 30 گلوکز ایاد می شود . گلیکوژن شبیه آمیلوپکتین است ولی انشعابات ان گسترده تر و بین 8 تا 12 گلوکز رخ می دهد . این انشعابات حل شدن گلیکوژن را افزایش می دهد و باعث می شود تا گلوکز ها آزاد به آسانی حرکت کنند . گلیکوژن به فراوانی در کبد و در عضلات اسکلتی یافت می شود . تفاوت ساختاری بین آمیلاز و آمیلوپکتین در هیدرولیز توسط انزیم آمیلاز و انتخاب نشاسته مناسب مهم است . سرعت هیدرولیز شدن توسط ساختار نشاسته تغییر می یابد .

سلولز - Cellulose

سلولز یکی از مهمترین کربوهیدارت ها در ساختمان گیاهان است . سلولز پلی ساکاریدی از گلوکز غیر منشعب است که توسط پیوند های بتا 1 به 4 به هم متصل شده اند . پیوند های بتا یک به چهار باعث ایجاد کربوهیدارت راست زنجیری می شود که باعث تولید فیبرهای با قدرت کشش بالا در گیاهان می شود . پیوند های یک به چهار در بدن انسان توسط آلفا آمیلاز هیدرولیز نمی شود چون بدن انسان سلولاز ندارد ، بنابراین بدن انسان نمی توان فیبر های گیاهی را هضم کند .

دیدگاه ها : نظرات
برچسب ها: کربوهیدارت ها|مونوساکارید ها ، دی ساکارید ها ، پلی ساکارید ها ، سلولز - Cellulose ، نشاسته و گلیکوژن - Starch and Glycogen ، پلی ساکارید (Polysaccharides) ، انسولین ، گلیکوژن و اپی نفرین ،
آخرین ویرایش: - -

نویسنده : شهرام قاسمی
ارسال شده در: بیوشیمی ، تجهیزات پزشکی ،

یکی از دوستان (آقا احسان) مطلبی در مورد ABGدرخواست کرده بودند که دراین پست مطرح میکنیم . به علت بالابودن مطالب در یک پست مقدمه ای بر گاز های خونی قرار می دهیم و در ادامه پست ها دستگاه اندازه گیری گاز های خونی را معرفی خواهیم کرد . در ضمن یادم رفت این مطالب را هم مانند بیشتر مطالب وبلاگ ترجمه شده است و همه مطالب این بحث را از کتاب تیتز براتون ترجمه کردیم . باما همراه باشید . همان طور که می دانید ABG مختصر شده Arterial blood gas به معنی گاز های خون شریانی است . برای اندازه گیری گازها در خون ، دستگاه مخصوصی به همین نام وجود دارد. گاز های خونی شامل دی اکسید کربن ، اکسیژن ، بیکربنات و گاهی PH خواهند بود . دستگاهی که برای اندازه گیری اکسیژن ، دی اکسید کربن و اسیدیته استفاده می شود کاملا خودکار است. جمع آوری نمونه مناسب و جابه جایی مناسب ان برای اندازه گیری گاز ها بسیار مهم است که اهمیت و نقش ان را در ادامه با هم بحث می کنیم . نمونه گرفته شده برای این تست می تواند نمونه شریانی و یا سیاه رگی و یا حتی مویرگی باشد . مقادیر گاز های خونی به اتسمفر بسیار حساس هستند و باید سعی شود تا خون گیری در شرایط بی هوازی انجام گیرد که این شرایط ایده آل است . مانند بسیاری از تست های دیگری آزمایشگاهی باید اندازه گیری گازهای خونی در عرض نیم ساعت انجام گیرد .  

نمونه و نمونه گیری برای بررسی گاز های خونی

برای اندازه گیری گاز ها در خون باید از خون کامل استفاده کنیم برای این منظور از هر جایی که مناسب است و می توان خونگیری وریدی کرد می توانیم مبادرت به خون گیری کنیم . محل های خون گیری همان رگ های موجود و در دسترس اندامی هستند اما برای مطالعات خاص ممکن است به شریانهای بزرگ و یا شریان های موجود در فضای قلبی نیاز داشته باشیم .  انالیزگران نمونه باید دقت کنند که بعضی از نمونه ها (با توجه به جمله قبلی) به دشواری جمع اوری می شوند بنابراین باید با نهایت دقت جابه جا شوند . تفاوت در گاز های خونی وریدی و شریانی بیشتر در مورد فشار اکسیژن مطرح است . فشار اکسیژن تنها حالت بالینی است که نیاز به نمونه شریانی داریم .

فشار اکسیژن (PO)در وریدی ها  معمولا 60 تا 70 mrn Hg کمتر از مقدار شریانی است وقتی که اکسیژن وارد مویرگ ها می شود زمانی که مقدار فشار دی اکسید کرین (PCO) در ورید ها 2 تا 8 میلیمتر جیوه بیشتر از شریان ها است . PH تنها 0.02 تا 0.05 در نمونه وریدی کمتر می شود .

• تضمین کیفیت اندازه گیری گاز های خونی و PH  وابسته به کنترل مراحل قبلی (پیش از انالیز) ، کنترل مراحل تست و دستورالعمل های انالیز است .

از انجا که فرد آزمایش کننده معمولا در کنار افراد خون گیر ، پرستار ، درمانگران تنفسی ، پزشکان و ... کار نمی کند بنابراین اطلاعی از خون وریدی و یا شریانی ندارد بنابراین لازم است که این دو گروه در کنار هم کار کنند . خون گیری باید توسط افراد مجرب جمع اوری شود چون سوراخ حاصل از خون گیری ریسک پزشکی (هر چند کم) دارد . خون گیری شریانی همیشه با سرنگ و سوزن انجام می گیرد و نیازی به تورنیکت نیست و نباید هیچ کششی انجام گیرد . سایر استاندارد ها باید حین خون گیری رعایت شود .

خون گیری وریدی هم با سرنگ و سوزن انجام می گیرد اگر چه بعضی از آزمایشگاه ها نمونه های گرفته شده در تیوب های دارای نمک هپارین خشک را قبول می کنند . در خون گیری وریدی زمانی کهاز ورید ساعد نمونه برداشت می شود باید خون گیری بعد از آزاد کردن تورنیکت انجام گیرد و بیمار نباید انگشتان خود را خم و یا دست خود را مشت کند . استفاده طولانی مدت از تورنیکت ویا فعالیت عضلانی میزان فشار اکسیژن و PH وریدی را کاهش می دهد . از کاتر های حاوی هپارین هم می توان برای نمونه گیری استفاده کرد .

بهترین نمونه شریانی یا وریدی نمونه است که در سرنگ استریل 1 تا 5 میلی لیتری حاوی ضد انعقاد هپارین در شرایط بی هوازی جمع آوریشده باشد . اگر چه در حالت تئوری سرنگ های شیشه ای به علت عدم تبادل گاز به بیرون از دیواره سرنگ  ترجیح داده می شوند اما امروزه برای اندازه گیری گاز های خونی ، از سرنگهای پلاستیکی استفاده می شود چون در عرض یک ساعت هم میزانگاز ها تغییری نمی کند . هپارین لیوفیلیزه بر هپارین مایع ارجحیت دارد . اگر چه هپارین مایع استفاده شود :اندازه سرنگ ، غلظت ، حجم هپارین مایع و حجم خون وارد شده به سرنگ مهم است . ضد انعقاد مناسب ( -۰.۰۵ میلیگرم هپارین برای میلی لیتر خون) به دست می آید با  وارد کردن هپارین مایع به مقدار کافی به سرنگ به شیوه ای که هپارین اضافی و هوای اضافه را از فضای مرده سرنگ خارج کنیم . افزایش هپارین نسبت به خون باعث تغییر در میزان فشار کربن دی اکسید و پارمترهای مربوط به ان می شود .

بدیهی است که نمونه گیری در شرایط بی هوازی باعث می شود تاحداقل تماس را با اتسمفر هوا داشته باشیم . فشار دی اکسید کربن در هوای خشک در حدود 0.25 mm Hg است که از مقدار فشار خون (40 mm Hg) کمتر است . بنابراین مقدار دی اکسید کربن و فشار دی اکسید کربن خون اگر در معرض هوا قرار بگیرد کاهش خواهد یافت و از انجا که PH هم به مقادیر فشار دی اکسید کربن وابسته است بنابراین میزان ان افزایش میابد . فشار اکسژن اتمسفر (150 mm Hg) ، 60 میلی متر جیوه بیشتر از خون شریانی وحدود 120 میلیمتر جیوه بیشتر از خون وریدی است که باید به این نکته هم توجه کرد . باز هم مقداری خطا خواهد بود اگر چه حباب های ایجاد شده اولیه را به زودی خارج کنیم .

اثر حباب های موجود در نمونه در یک تحقیق به خوبی مشخص شده است که ۱۰۰ میکرولیتر جباب در نمونه  که از هوای بیرون وارد نمونه ۲ تا ۱۰ میلی لیتری خون می شود که میزان فشار اکسیژن در دو دقیقه به مقدار ۴ میلی متر جیوه افزایش یابد و فشار دی اکسید کربه به همین میزان کاهش یابد . (در شرایط عادی میزان فشار اکسیژن در این مقدار خون ۲۵ تا ۴۰ میلی متر  جیوه است)

گاهی خون مویرگی هم می تواند جایگزین مناسبی برای خون شریانی باشد . در زمانی که :

1. می خواهیم میزان خون هدر رفته را کاهش دهیم .
2. وقتی که خون گیری شریانی در دسترس نباشد .
3. برای جلوگیری از سوراخ کردن دوباره شریان

اما در این شرایط خون مویرگی قابل قبول نیست :

• زمانی که فشار سیستولیک خون کمتر از ۹۹ میلی متر جیوه است .
• در موارد انقباض عروقی
• بیمارانی که تحت اکسیژن تراپی هستند .
• از نوزادان در اولین ساعات تولد
• از نوزادانی با سندروم تنفسی

در موارد فوق به علت مخلوط شدن خون مویرگی وخون وریدی ممکن است میزان فشار اکسیژن کمتر گزارش شود . قبل از خونگیری مویرگی باید محل خون گیری به مدت ۱۰ دقیقه مالش داده شود تا مویرگ ها اتساع یابند و جریان خون از مویرگ ها محلی به محل مورد نظر ما هدایت شود . برای جمع آوری نمونه از انگشت نوزاد ویا فرد بالغ و یا پاشنه نوزاد می توانیم محل خون گیری را با آب 45 درجه گرم کنیم . اولین قطره ای که از مویرگ خارج می شود را باید دور بریزیم و سپس قطرات بعدی را روی تیوبی بریزیم که دارای هپارین لیوفیلیزه است . تنها نمونه خون جاری ، نمونه رضایت بخشی است . در زمان خون گیری دقت کنید که نمونه کمترین تماس را با هوا داشته باشد .

انتقال و انالیز نمونه باید در اسرع وقت انجام گیرد . پزشکانی که از گاز های خون و PH در زمینه مراقبت های حاد استفاده می کنند معمولا نیاز به سرعت بیشتر در بین زمان نمونه گیری و گزارش جواب دارند . حالت ایده آل ان است که نمونه هیچ وقت بعد از گرفته شدن ، نگهداری نشود هر چند که تاخیر یک ساعته به میزان خیلی کمتری در میزان گاز های خون اثر می گذارد . PH خون طبیعی در دمای 37 درجه 0.04 تا 0.08 در ساعت  و در دمای 22 درجه 0.02 تا 0.03 در ساعت و در دمای 4 درجه سانتی گراد ، کمتر از 0.01 در ساعت ، کاهش میابد . کاهش در PH متانسب با کاهش گلوکز و افزایش معادل لاکتات است . فشار دی اکسید کربن در دمای 37 درجه 5 mm Hg/hr ، در دمای 22 درجه 1 mm Hg/hr و در دمای 2 تا 4 درجه فقط 0.5 mm Hghr افزایش میابد . گلیکولیز در لوکوسیت ها ، رتیکولوسیت ها و پلاکت ها اولین علت افزایش مقدار فشار دی اکسید کربن است . در خون تازه گرفته شده در شرایط بی هوازی فشار اکسیژن طبیعی است اما تنفس سلولی باعث می شود که میزان فشار اکسیژن 2 mm Hg/hr در دمای اتاق و 5 تا 10 mm Hg/hr  دردمای 37 درجه کاهش یابد . اثزات نامطلوب گلیکولیز و تنفس بر روی فشار اکسیژن و دی اکسید کربن و  PH را می توان با انجام تست در عرض سی دقیقه به حداقل رساند . اگر شرایط آزمایش و آزمایش کننده باعث تاخیر شود باید در اسرع وقت ،  سرنگ و یا لوله حاوی خون در مخلوطی از آب و یخ غوطه ور شود در این شرایط گلیکولیز متوقف می شود و تغییرات بسیار ناچیز خواهند بود .

تغییرات کوچک در مقادیر  به علت تاخیر در انجام ازمایش مورد انتظار است اما در حالتی که مقایر گلبول های سفید (WBC) طبیعی و یا مقداری افزایش یافته باشند . گلیکولیز و نتایج حاصل ان بر فشار اکسیژن و دی کسید کربن و PH با افزایش WBC هامشخص می شود مانند حالاتی که در لوسمی ها رخ می دهد زمانی که فشار اکسیژن  به سرعت در عرض چند دقیقه  کم می شود


دیدگاه ها : نظرات
برچسب ها: اندازه گیری فشار اکسیژن فشار کربن دی اکسید و اسیدیته خون - ABG ، ABG ، اسیدیته خون ،
آخرین ویرایش: - -

نویسنده : شهرام قاسمی
ارسال شده در: بیوشیمی ، مقالات علمی آموزشی ، تجهیزات پزشکی ،



دیدگاه ها : نظرات
برچسب ها: واحد ها و اختصارات آزمایشگاهی ، آز بیوشیمی ،
آخرین ویرایش: - -

نویسنده : شهرام قاسمی
ارسال شده در: بیوشیمی ، تجهیزات پزشکی ،
) مشخصات بیمار رابه دقت در دفتر پذیرش آزمایشگاه ثبت نمایید ( نام ، نام خانوادگی ، سن ، جنس

 نام پزشک معالج ، تاریخ مراجعه ) .

۲) زمان تحویل جواب آزمایشات را برای بیمار توضیح دهید .

۳) در صورتی که انجام آزمایش نیاز به ناشتا بودن بیمار دارد ، در همان مرحله پذیرش از ناشتا بودن بیمار اطمینان حاصل نمایید .

۴) به طور عادی جهت جلو گیری از بروز خطا در نتیجه آزمایشات بیوشیمی خون بهتر است بیمار ناشتا باشد . بخصوص در مورد آزمایشاتی مثل قند ، تری گلیسرید ، کلسترول و اوره .( بطور معمول زمانی معادل 12 تا 14 ساعت را جهت ناشتا بودن در نظر می گیرند ) .

•  در مورد CPK  و کراتینین ، بیمار حداقل 6 ساعت قبل از نمونه گیری از انجام هر گونه تزریق وفعالیت عضلانی خودداری نماید .

۶) نام و نام خانوادگی بیمار را به همراه آزمایشات در خواستی بر روی برچسب ثبت نمایید .

۷) جهت انجام آزمایش CBC  از ویال حاوی EDTA استفاده نمایید .

۸) جهت انجام آزمایش ESR از لوله حاوی سیترات سدیم استفاده نمایید .

۹) جهت انجام آزمایشات بیوشمی و سرولوژی از لوله آزمایش بدون ماده نگهدارنده استفاده نمایید

۱۰)  قبل از شروع به نمونه گیری از آماده بودن کلیه وسایل از قبیل گارو ، سرنگ یکبار مصرف ، پنبه ، الکل طبی ( 70تا 75 درجه ) اطمینان حاصل نمایید .

۱۱) باتوجه به نوع و تعداد آزمایشات از سرنگ مناسب (۲ و ۱۰ و ۵ سی سی ) استفاده نمایید .

 

•   نمونه گیری :

1. ورید بازو بهترین محل جهت نمونه گیری می باشد ، در صورتیکه به هر دلیل نتوان از ورید مذکور استفاده نمود میتوان از وریدهای پشت دست یامچ پا استفاده نمود ولی باید توجه داشته باشیم که استفاده از این وریدها همراه با درد بیشتری نسبت به وریدهای بازو می باشد .
2. جهت نمونه گیری ، پس از مشخص نمودن ورید مورد نظرو بستن گارو با پنبه الکل محل را بخوبی استریل نمایید .
3. سوزن را از جهتی که برش آن به سمت بالا باشد ، وارد رگ نمایید .
4. پس ازگرفتن خون به مقدار کافی ، گارو را باز نموده وسوزن را خارج می نماییم ، سپس محل را باپنبه الکلی محکم فشار می دهیم تا خون بند آمده واز بروز عوارضی از قبیل کبود شدن جای سوزن جلوگیری شود
5. باید سعی شود گارو بیش از یک دقیقه روی بازو بسته نشده باشد ، در غیر اینصورت 3- 2 درصد افزایش همو گلوبین ، هماتو کریت وشمارش گلبولهای قرمز را به دنبال خواهد داشت .
6. سوزن را از سرنگ جدا نموده وسپس خون را به آرامی از دیواره لوله آزمایش درون لوله بریزید .
7. در هنگام جدا نمودن سوزن از سرنگ احتیاط لازم را به عمل بیاورید که سوزن وارد دست شما نشود . 
8. ویال CBCرا آرام وبا یک حرکت به شکل عدد 8 حرکت دهید تا خون با ماده ضد انعقاد مخلوط شود .
9. لوله ESR را نیز به آرامی تکان دهید تا خون با ماده ضدانعقاد مخلوط شود .

 

 مقادیر تقریبی خون جهت انجام آزمایشات :

1-     جهت انجام یک آزمایش  CBC مقدار cc 2- 1.5 .

2-     جهت انجام یک آزمایش  ESR مقدار 1.6 cc

3-     جهت انجام آزمایشاتFBS  ، T.G ،Cho ، BUN  و Cr  حدود cc5 – 4 .

4-     جهت انجام آزمایشات سرولوژی مثل رایت ، کومبس رایت ، ME 2 مقدار 3cc .

5-     البته باید توجه داشته با شید مقادیر بالا به تقریبی می باشد وبا توجه به آزمایشاتی که پزشک درخواست نموده مقدار خون لازم متفاوت می باشد .

•  توجه: در صورتیکه لازم است  آزمایشات جهت انجام به آزمایشگاه ارسال شود ، لوله آزمایش را سانتریفوِژ نمایید وسرم را ازخون جدا نموده ودر لولهای دیگر جمع آوری نمایید ودرب لوله آزمایش را باپارافیلم ببندید .

در صورتیکه امکان جدا سازی سرم وجود ندارد نمونه را باید در اسرع وقت به آزمایشگاه منتقل نمود ، تا هنگام انتقال نمونه به آزمایشگاه می توان نمونه را در یخچال 8- 2 نگهداری نمود .

 ضدانعقادهای رایج در خونشناسی :

جهت انجام آزمایش CBC  از اتیلن دی آمین تترااستیک اسید یا EDTA استفاده می شود نمک دی پتاسیم آن در غلظت 2.2- 1.5 میلی گرم به ازای هر سی سی خون بکار می رود که می توان از آن بصورت پودر یا محلول استفاده نمود .

باید توجه داشت مقدارEDTA   مصرفی باید متناسب با مقدار خون باشد وچنانچه بیش از اندازه مصرف شود ، آب گلبولها را جذب کرده وسبب چروکیدگی آنها می شود . افزایش EDTA بیش از 2 میلی گرم به ازای هر سی سی خون سبب کاهش قابل توجه هماتو کریت ودر نتیجه افزایش MCHC  می شود .

چنانچه خون در EDTA بماند بتدریج تغییرات زیر در مورفو لوژی گلبولهای قرمز مشاهده می شود :

الف- گلبولهای قرمز بتدریج متورم شده وحالت کروی پیدا می کنند .

ب- در نوتروفیلها باگذشت زمان پل اتصال دهنده بین لوبها از بین می رود وگاهی تنها فقط یک لوب باقی می ما ند ، گرانولها محو شده و زمینه سیتوپلاسم نوتروفیل هابه رنگ صورتی در می آید ، که حتی ممکن است با گلبول قرمز هسته دار یا NRBC   اشتباه شود                                             

ج- هسته لنفوسیتها  ومنو سیتها منشعب شده و بصورت برگ شبدری با واکئول های سیتوپلاسمی 

 همراه می شوند . 

د- اگر خون دارای EDTA   به مدت طولانی بماند گلبولهای حاوی انگل مالاریا از بین می روند و شناسایی مشکل خواهد بود ، در ضمن امکان دارد در تشخیص بورلیا نیز مشکل ایجاد شود .

http://lab-sciences.blogfa.com

دیدگاه ها : نظرات
برچسب ها: نحوه خونگیری - Blood Sample collection ، Blood Sample collection ،
آخرین ویرایش: - -



تعداد کل صفحات : 38 1 2 3 4 5 6 7 ...